ตั้งแต่เกิด จนกระทั่ง ตาย ... มีสักวันมั้ยที่เราหยุดเรียนรู้ มีสักวันมั้ยที่เราหยุดค้นหาอะไรบางอย่าง มีสักวันมั้ยที่เรารู้สึกว่าเรารู้แล้วทุกอย่าง คำตอบนั่นก็คือ ไม่มนุษย์เราถูกสอนให้เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความเจ็บปวดมาตั้งแต่เกิด เด็กทารกที่คลอดออกมาต้องถูกตีให้เจ็บ เพื่อให้ร้องไห้ เสียงที่ร้องออกมาเป็นสัญญาณของการมีชีวิตที่พร้อมเติบโตต่อไปในอนาคต แล้วทำไมเมื่อคนเราเติบโตขึ้นมา บางคนกลับไม่สามารถยอมรับได้กับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเจ็บกาย หรือเจ็บใจ ทั้งนี้ก็เนื่องมาจากว่าคนเรานั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มักหลงลืมตัวตนของตัวเอง เพียงเพื่อเรียกร้องความสนใจของใครแค่บางคน
คนบางคนยอมทิ้งความเป็นตัวเอง เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อให้ดูดีในสายตาของคนอื่น แต่เคยคิดมั้ย ยังไงตัวตนของเราก็ยังเป็นตัวเรา เราไม่สามารถที่จะเสแสร้งไปได้ตลอดหรอก สักวันตัวตนของเราที่ซ่อนไว้เบื้องหลังก็ย่อมต้องเปิดเผยออกมา การทำตัวให้ดูดี เป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องไม่มากเกินไป อะไรก็ตามที่มันมากเกินไปย่อมไม่ดีที่สุดแน่นอน การเป็นตัวเอง เรียนรู้ตัวเอง ทำความเข้าใจให้ได้ว่าตัวเองเป็นยังไง ยอมรับมัน แล้วถึงปรับปรุงมัน ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงมัน เคยได้ยินมั้ย
"อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด"
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด"
เนื้อความท่อนหนึ่งจากเพลง Live&Learn ของคุณบอย โกสิยพงษ์
เหตุผลอีกอย่างที่ทำให้มนุษย์เราเกิดการเรียนรู้มากที่สุดคือ "ความรัก"
ความรักเป็นปัจจัยอันดับแรกๆในการที่ทำให้ คนเราต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทั้งเพื่อพิสูจน์ตัวเอง เพื่อการยอมรับ ความสนใจ จากคนบางคน ต้องการดูดีในสายตาคนอื่น ความต้องการเหล่านี้ล้วนก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตัวเองทั้งนั้น แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงตัวเองที่เร็วเกินไป จากแรงผลักดันของความรู้สึกที่ต้องการอย่างรุนแรงของตัวเอง ทำให้ขาดการคิด และ เรียนรู้ ที่เหมาะสมนั่นเอง
ดังนั้นการเป็นตัวเอง เรียนรู้ตัวเอง ทำความเข้าใจให้ได้ว่าตัวเองเป็นยังไง ยอมรับมัน แล้วถึงปรับปรุงมัน ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงมัน ถ้าทำได้ตัวคุณเองก็จะเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่สามารถมีความสุขได้ แม้จะอยู่ในช่วงที่เหงา หรือ ท้อแท้ ที่สุดแล้วก็ตาม ขอแค่คิดได้ว่า "แค่นี้ก็ดีแล้วนี่นา" อย่าไปตั้งความหวังให้มันสูงเกินไป อย่าไปคิดเองเออเองอยู่คนเดียว อย่าลืม ตัวเราเป็นของเรา ไม่มีใครมาคิดอะไรแทนเราได้ อีกทั้งเราเองก็ไม่สามารถไปคิดอะไรแทนใครได้เช่นกัน กับประโยคสั้นๆอย่าง "แค่นี้ก็ดีแล้วนี่นา" ก็สามารถทำให้เราเป็นสุขอยู่แล้ว
@tuckky
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น